7 juni 2011
Gisteren moest mijn collega hun bijna voldragen, ongeboren zoon begraven.
Een zwarte bladzijde in het leven van beide ouders en familie.
Ongeloof en afschuw over het waarom.. Stilte en verdriet. Vergeten zullen zij hun zoon zeker niet.
Ongeloof en afschuw over het waarom.. Stilte en verdriet. Vergeten zullen zij hun zoon zeker niet.
****************************************
Geen woord drukt uit de droefheid
en niets geeft weer de pijn
Aan alles wat zij wensten
En dat niet zo mocht zijn
****************************************
Om over na te denken:
Het leven is betrekkelijk
Dus geniet iedere dag
Het is je gegeven
Dus begroet het met een lach
Het leven is zeer kostbaar
En zo breekbaar als porselein
Leef het leven met liefde
En zie het als een richtlijn
Het leven moet je leven
Maak er wat van
Stel niet langer uit
Doe het! Nu het nog kan!
Voor Giani
1 juni 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten